Οι αποβολές είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Ο ορισμός της επαναλαμβανόμενης αποβολής έχει να κάνει με την πιθανότητα να βρεθεί μια αιτία που μπορούμε να εφαρμόσουμε θεραπεία παρά με έναν αριθμό. Ως εκ τούτου, είναι στατιστικά πολύ πιθανό ότι κάποια γυναίκα θα μπορούσε να έχει περισσότερες από μία.

Πριν από μερικά χρόνια, όταν πολύ λίγα ήταν γνωστά αίτια, ήταν φυσικό να μην γίνεται κάποια έρευνα μέχρι να συνέβαιναν έξι αποβολές! Τώρα πλέον θα θεωρήσουμε αναγκαία την εξέταση, μετά από δύο συνεχή παρόμοια περιστατικά. Αυτό συμβαίνει περίπου στο 10 – 15% των ζευγαριών που προσπαθεί να κάνει παιδί.

Γιατί συμβαίνει η αποβολή; Οι περισσότερες αποβολές αντιπροσωπεύουν τον «έλεγχο της ποιότητας». Το έμβρυο πρέπει να τηρεί μια σειρά από προϋποθέσεις και αν αποτύχει, «απορρίπτεται» . Ωστόσο υπάρχει μια σειρά από ασθένειες ή «καταστάσεις» της μητέρας, οι οποίες είναι γνωστό ότι προκαλούν αποβολή, όπως παρακάτω:

Λοιμώξεις Ασθένειες όπως η ευλογιά ή η Brucella abortus (σπάνια τη συναντάμε στις μέρες μας) ήταν ένα σημαντικό ζήτημα σε γεωργικές κοινωνίες. Υπάρχουν λίγα ή καθόλου στοιχεία ότι η μόλυνση είναι μια σημαντική αιτία των επαναλαμβανόμενων αμβλώσεων. Οξείες λοιμώξεις διαφόρων τύπων θα προκαλέσουν άμβλωση (ελονοσία, ερυθρά, λιστερίαση κ.α.), αλλά συνήθως ο οργανισμός θα αναπτύξει ανοσία, εμποδίζοντας την επανάληψη λόγω της ίδιας αιτίας. Η μόλυνση γενικά, δεν διερευνάται σε βάθος, αν δεν φέρει χαρακτηριστικά, όπως η έκθεση ή συμπτώματα.

Γενετικά αίτια “Λάθη” στην αντιγραφή των γονιδίων κατά τη διάρκεια της παραγωγής του ωαρίου ή του σπέρματος. Αυτά τα λάθη έχουν εύρος, από επιπλέον χρωμοσώματα δηλ. τρία αντί για το κανονικό ζεύγος του αριθμού 21, χρωμοσώματα (τρισωμία 21) που προκαλεί και το σύνδρομο Down, μέχρι αναδιατάξεις των τμημάτων των χρωμοσωμάτων (που μπορεί να μην έχει καμία κλινική επίδραση και στην πραγματικότητα να υπάρχουν και στους δύο γονιούς), ή και σε μεταλλάξεις μεμονωμένων γονιδίων (μερικά από τα οποία πλέον μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε και να τα εξετάσουμε). Στις γενετικές ανωμαλίες οφείλεται περίπου το 5% των επαναλαμβανόμενων αμβλώσεων. Σημαντικές χρωμοσωμικές ανωμαλίες μπορεί να βρεθούν στην εξέταση του εμβρύου, μετά την εκκένωση των υλικών που διατηρούνται στα προϊόντα της σύλληψης (ERPC) ή στην εξέταση αίματος και από τους δύο γονείς. Γενετικά προβλήματα, που προκύπτουν από επιμέρους γονιδιακές μεταλλάξεις, μπορεί να συζητηθούν και να διερευνηθούν από έναν ειδικό γενετιστή. Δεν υπάρχει καμία άλλη επεξεργασία για τέτοια προβλήματα εκτός από την προγεννητική διάγνωση και τη θεραπευτική άμβλωση.

Ανατομικά αίτια

Για να συλλάβει η γυναίκα πρέπει να έχει μία «κανονική» μήτρα, σάλπιγγες και ωοθήκες. Κάποια ανωμαλία της κοιλότητας της μήτρας μπορεί ωστόσο, να επηρεάζει την εμφύτευση (την τοποθέτηση του εμβρύου στην επένδυση της μήτρας). Ένας πολύποδας π.χ. μπορεί να ενεργεί σαν ένα αντισυλληπτικό σπιράλ.

Ένα διάφραγμα στη μήτρα (ένας «τοίχος» στη μέση, όπως το ρινικό διάφραγμα στη μύτη) μπορεί να προκαλεί κακή παροχή αίματος και δεν τρέφεται σωστά το έμβρυο. Ένας ινώδης ιστός κάτω από την επένδυση της μήτρας θα μπορούσε να πράξει το ίδιο. Επίσης μια δίκερως μήτρα (καλείται έτσι γιατί έχει σχήμα σαν δύο «κέρατα»), είναι μια άλλη περίπτωση. Η μήτρα αποτελείται από δύο σωλήνες που μερικές φορές δεν ενώνονται σωστά. Αυτό συνήθως προκαλεί κυήσεις που διαρκούν κάπως περισσότερο χρόνο, πριν την αποβολή, καθώς το «κέρατο» της μήτρας μεγαλώνει λίγο περισσότερο με κάθε εγκυμοσύνη.

Ανατομικά αίτια μπορούν να διερευνηθούν με μια απλή εξέταση στο Κέντρο Γονιμότητας Κρήτης. Μία ύστεροσαλπιγγογραφία (HSG) είναι μια εξέταση με ακτίνες Χ που μπορεί να αποδείξει “διοχέτευση” του τραχήλου γεγονός που υποδηλώνει ανικανότητα ή διάφραγμα ή δίκερη κοιλότητα μήτρας. Συνήθως είναι συνετό να εξεταστεί επίσης η κοιλότητα της μήτρας με υστεροσκόπιο.

Ορμονικά Προβλήματα

Μια γυναίκα χρειάζεται όλους τους μηχανισμούς ελέγχου της προκειμένου να λειτουργεί σωστά. Κάθε ενδοκρινική διαταραχή μπορεί να προκαλέσει αποβολή. Συνήθως θα είναι αρκετά σοβαρό όταν διαγνωσθεί και θα ταυτιστεί με αδυναμία σύλληψης. Ο σακχαρώδης διαβήτης όμως μπορεί να μην διαγνωσθεί. Κακός έλεγχος αυτού, μπορεί να προκαλέσει ένα υψηλό ποσοστό αποβολών και δυσπλασίας του εμβρύου. Με καλή ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα πριν και στις αρχές της εγκυμοσύνης μπορεί να αποφευχθεί αυτή η περίπτωση. Τα ορμονικά προβλήματα μπορεί να διαγνωστούν με εξετάσεις αίματος και να τύχουν της κατάλληλης αγωγής.

Αυτοάνοσες ασθένειες

Είναι ορισμένες ασθένειες στις οποίες η άμυνα του οργανισμού μας, δημιουργεί μηχανισμούς επίθεσης προς το σώμα μας και αποκαλούνται «αυτοάνοσες». Θα βρείτε κάποια στοιχεία αυτοάνοσης νόσου σε περίπου 10% των επαναλαμβανόμενων αμβλώσεων. Η «Rhesus θετική», δεν είναι μία αυστηρά αυτοάνοση ασθένεια, μιας και η γυναίκα αναπτύσσει αντισώματα στο αίμα Rhesus θετικό τα οποία στη συνέχεια κάνουν επίθεση στο εμβρύου (και όχι στον εαυτό της). Συνήθως παρουσιάζεται ως ένα πρόβλημα καθυστέρησης της εγκυμοσύνης και θα μπορούσε να έχει αναγνωριστεί, πριν καταστεί αιτία επαναλαμβανόμενης αποβολής.

Θρομβοφιλία.

Αυτό σημαίνει κυριολεκτικά “μια συμπάθεια για τούς θρόμβους του αίματος” ή αλλιώς αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης. Ο κίνδυνος για φλεβική θρόμβωση αυξάνεται χίλιες φορές στην κανονική εγκυμοσύνη. Ο παράγοντας μετάλλαξης V Leiden, είναι ένα γονίδιο που μπορεί να κληρονομηθεί από έναν εκ’ των γονέων της γυναίκας και την εκθέτει πολύ περισσότερο σε κίνδυνο αποβολής και φλεβική θρόμβωση.

Τα αυτοαντισώματα και η θρομβοφιλία μπορούν να διαγνωστούν με εξετάσεις αίματος. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ασπιρίνη, ηπαρίνη μικρού μοριακού βάρους και περιστασιακά στεροειδή.